A opinião de ...

La pruma braba

“Las cuntas son un cumbite a la biaige.”
 
Jean-Claude Renaud, Paroles de conteur
 
 
Deixei, na semana passada, la cunta de “L lhobo que bieno de Spanha” a prepósito (stareis lembrados disso) de l 1º Prémio de jobes Realizadores que l filme d’animaçon de l alunos de mirandés ganhou ne l Cinanima. Mas la “cunta” nun quedarie cumpleta sien l’adaptaçon, pa l filme, que fizo Eimílio Martins, professor de mirandés, de l testo oureginal. Por isso el eiqui queda, cun ls parabienes pul trabalho feito.
Era ua beç un lhobo
Que benie de Spanha
Ancontrou un cibo de toucinho
I dixo cheno de manha:
 
Nó! Toucino you nun quiero
Nun ten buono sabor
Puode ser que mais alantre
Ancontre cousa melhor!
 
Lhebaba fame l masouco
Cun las tripas a ruber
Mas nun se cuntenta cun pouco
Quier todo sin merecer.
 
Un presunto bien curado
Cun ganas de ser comido
Mas l lhobo, mui arganeiro,
Staba pouco cumbencido.
 
Nó! Presunto you nun quiero
Nun ten buono sabor
Puode ser que mais alantre
Ancontre cousa melhor.
 
Biu ua yegua i sou potrico
Mais alantre nua canhada
Sfregando las patas de cuntento
Iba a prega-la bien pregada
Mas la yeuga mui spierta
Dixo-le cun ar matreiro
 
- Lhobo, nun comas l miu felhico
Sin l ferrar purmeiro!
Agarra ls crabos pa l ferrar
Un  martielho ou un marron
Apuis de bien ferrado
Bai a quedar mais pimpon!
 
Lhobo de mil oufícios
Fizo-le esse fabor
Eilha a segurar la pata
El, a fazer de ferrador.
 
L maroto spetaba l crabo
Cun jeito antretenido
La yeuga cua patada
Ne l chano deixou-lo stendido
 
Ai, ai, ai que delor
Puode ser que mais alantre
Ancontre cousa melhor.
 
Biu ua cochina cun dous cochinos
Nas eiras de Prado Gaton
Passou la mano na barriga
A modo d’ un figuron.
 
Mai, mai! Ai, ai, l lhobo
Que mos quier comer!
 
Lhobo nun puodes come-los
Sin antes ls batizar
Hai alhi ua lhagona
Tenemos que terminar.
 
Un moucho a fazer de cura
La cochina madrina çafada
Quando iba a botar auga
Eilha, “pumba”, ua çofinada!
 
Chapuçou-se na lhagona mui fonda
I el nun sabie nadar
Se nun s’agarrasse a un palo
Nun tardaba a s’afogar.
 
Ai! Ai! Ai!
 
Bien batizado quedeste
Cun banho d’auga frie
Cumbidados destes
Nun s’arránjan hoije an die!
 
A la selombra dun frezno
L lhobo fui-se a deitar,
Pouca suorte la mie
Hoije tube tanto azar!
 
Destas façanhas todas
Inda scapei por un filo
A las bezes, mais balie que me caísse,
Un fuorte raio de l cielo!
 
Tiu Garabatos zgalhaba l frezno
Cun la machada sin duolo
Quando mirou para baixo
Staba el stribado al tuoro.
 
Mira que lhobo tan carranhoso
Seco i çprumado
Quieres ber que bieno a drumir la séstia
Eiqui, ne l miu cerrado!
 
Atirou-le cun la machada
L lhobo… á patas pa que te quiero!
Cuidando el que tenie sido
L tal raio de l cielo
 
Á lhobo, yá te scapas
Zonzo i çarumbato
Se t’agarro ne l miu cerrado
Fago de ti gato-çapato!
 

Edição
3655

Assinaturas MDB