La Pruma Braba
An Júnio, fouce an punho
Adaige mirandés.
Ye l tiempo de las segadas.
An Júnio, fouce an punho
Adaige mirandés.
Ye l tiempo de las segadas.
La lhuita antre ourocéticos i ourofederalistas lhieba a la pargunta seguinte: l’ounion Ouropeia será capaç d’alcançar la qualidade d’outéntico Stado?
Jürgen Habermas, Apuis de l Stado-naçon
Señor, quien quiera que seáis, hacednos merced y beneficio de darnos un poco de romero, aceite, sal y vino, que es menester para curar uno de los mejores caballeros andantes que hay en la tierra.
D. Quijote, I, 17
L home ye un bípede amprume.
Platão.
L més de Junio ye l més de salir a la rue. Dízen que l nome ben de “Juno”, mulhier de Júpiter i diusa de l matrimónio. Mas hai tamien quien diga que l nome ben de “iuniores”, ou seia”, jóbenes.
Nas tardes de demingo, ninos, moços i adultos juantában-se nun lhargo, ende habie siempre habelidosos que tocában realeijo, fraita… i punien to la giente a beilar.
Mónica Ferreira, Jogos tradicionales de la Tierra de Miranda
Todos ls caminos lhieban a Roma.
Adaige
Cumo diç l adaige, todos ls caminos lhieban a Roma. I nun deixarie de ser berdade, quando l ampério romano mandaba an ne mundo, i ls sous caminos, cun arrimado a 85.000 km de “bias” prancipales, chegában a todo l lhado.
Mas hai outro adaige que tamien diç “que quien bai a Roma tarde ou nunca assoma”. L que quier dezir que ls caminos éran lhargos, chenos de peligros i que Roma quedaba tan longe que nun habie tiempo para ir i tornar.
Diabo - Nun hai einfierno.
Bruxa - Hai einfierno hai.
- Nun hai.
- Hai.
A.B.A., Cuntas de la Tierra de las Faias
Se l cuco nun benir antre Márcio i Abril, ou l cuco ye muorto ou la fin quier benir.
Adaige mirandés
La lhéngua i la cultura son partes d’un todo. Nó a puntos de cuntenéren ou cunfurmáren ua maneira sola de ber l mundo, cumo se chegou a suponer, mas porque la lhéngua ye criadora dessa cultura.
La yerba stá no culo de Maio.
Adaige mirandés