António Bárbolo Alves

La pruma brava

L mirandés ye ua bariedade lhenguística que se zambulbiu, nun tiempo anterior a la criaçon de l reino pertués.
Leif Sletjøe, La position du mirandais
 
L mirandés, imbora seia falado nun spácio bezino de la raia spanhola, nun puode ser cunsiderado cumo un fenómeno lhenguístico frunteiriço. Ls rastros de l’antigo continuun sturo-lhionés hai muito que zaparecírun i, por isso, sien raia nien continuun, ye hoije un ancrabe, lhenguisticamente andependente.


La pruma braba

“Falo an eitaliano cun ls ambaixadores; an francés cun las ties; an aleman cun ls suldados; an anglés cun ls cabalhos i an spanholo cun Dius.” 
Carlos V
 
Las lhénguas, dezimos-lo muitas bezes i screbimos-lo eiqui na semana passada, son todas eiguales. Ou seia, todas ténen ua gramática ounibersal i todas stan purparadas para dezir i spressar qualquiera eideia ou sentimiento.


La pruma braba

L’eitimologie ye l’arqueologie de l’aire.
José Antonio Millan, El candidato melancólico
 
 
Un de ls lhibros que li cun mais gusto nos últimos tiempos fui L candidato melancólico de José Antonio Millan. Al cuntrairo de l que puoda parecer nun ye un lhibro subre eileiçones nien ua obra subre ls stados d’alma d’ua pessona. Ye un lhibro subre palabras. L títalo fui sculhido pul sou sentido ancubierto n’eitimologie: “l home bestido de branco que tenie l fiel negro”.


La pruma braba

Resbalar, v.intr. Deixar-se caer sien querer...
 
No més de San Joan de 2007, screbi you assi*:
“Quando you era nino un de ls adbertimientos era andar nas resbalinas. Ua resbalina ye ua peinha, lisa, anclinada, adonde se puode resbalar. Habie resbalinas para muitos gustos i coraiges. Pa ls mais balientes habie las mais anclinadas i grandes. Pa ls mais medruncas, pequerricos ou prancipiantes, nun faltában tamien pequeinhas fragas adonde daprender l jeito i l’arte de resbalar.


Assinaturas MDB