António Bárbolo Alves

Ls países efectibamente monolhengues son la sceçon mais que la regra… An Pertual, la sola sceçon que se puode andicar ye l mirandés ou fala de Miranda.
 
Miquel Siguan, La Europa de las lenguas
 
 
Apuis de las comemoraçones de ls 400 anhos de la cidade de Miranda i de l’einauguraçon de la barraige de Picuote, fui la beç de la cidade de Miranda tornar a recebir l Xefe de Stado, desta beç para einaugurar la sue barraige. Fui an 1971 i nun se sabe quei le habrá feito al çcurso que recebiu an 1959, metido i arrumado nun canudo de prata.

Delantre de la diferéncia lhenguística, ls homes tubírun siempre anclinaçon para se rir de l outro, cunsiderando la sue lhéngua cumo la mais guapa.
Louis-Jean Calvet, La guerre des langues
 

 
Miranda,
Bielha abandonada,
Inda nun sós bielha,
Eiqui stamos nós…
Inda bibes i siempre rebibes
An nós, que benimos
De nuossos abós.
 
António Maria Mourinho, Nuossa alma i nuossa tierra
 

 
Ua lhéngua ye solo l cuorpo d’ua cultura, i ua cultura ye ua einergie, ua buntade de poder.
 
Eduardo Lourenço, Une langue pour l’Europe
 

La lhéngua particular
Que l cunceilho sabe falar
Este antigo palabreado
(…)
Deberá ser respeitado,
Protegido, acarenhado.
 
Bazílio Rodrigues (10.07.1945)
 

La lhéngua ye un eilemento fundamental de l’eidentidade d’un andebido i de la cultura d’un pobo.
José Carlos herrearas, Lenguas y normalización
 

 
 Por mi parte, direi que nun cunsidero l mirandés cumo ua lhéngua própia i outónoma, mas si, i solo, cumo u dialecto de l pertués.
Augusto Moreno, Mensageiro de Bragança (20.03.1945)
 

L mirandés ye ua bariedade lhenguística que se zambulbiu, nun tiempo anterior a la criaçon de l reino pertués.
Leif Sletjøe, La position du mirandais
 
L mirandés, imbora seia falado nun spácio bezino de la raia spanhola, nun puode ser cunsiderado cumo un fenómeno lhenguístico frunteiriço. Ls rastros de l’antigo continuun sturo-lhionés hai muito que zaparecírun i, por isso, sien raia nien continuun, ye hoije un ancrabe, lhenguisticamente andependente.

 
 
Todas las lhénguas bénen d’algua outra, i assi até l’ourígen de la lhenguaige.

Merritt Ruhlen, The origin of language