António Bárbolo Alves

La pruma braba

“You sou l Senhor, este ye l miu nome, a naide darei la mie glória, nien als ídolos la mie honra.”
 
Isaías, 42: 8
 
Esta “Pruma…” bien se podie chamar “las palabras de Dius”. Nó porque se trate d’algua liçon, ou porque querga antender i saber l melhor chamadeiro, mas si, i tan solo, porque apresenta alguns de ls nomes i chamadeiros cumo ls mirandeses fálan de Dius. I alguns, cumo beremos, sien l saber!


La pruma braba

“- Avuitor comestes, que adevinhades!”
 
Estêvão Coelho
 
Drento de cada palabra hai muitas palabras. Cada ua arrastra cun eilha ua stória que mos diç cumo demudou, mos dá cunta las sues mutaçones, de las lhuitas, de ls ancontros culturales, de las abinturas i de ls caminos que seguiu, mas tamien de las zapariçones, de ls çquecimientos i, outras bezes, de las ressurreiçones i reaparecimientos.


La pruma braba

Todas las yerbas ténen malzina.
 
Adaige mirandés
 
 
Hoije, an mais un passeio pu las nuossas arribas, tornei a dar-me de cunta de las muitas yerbicas que, por estas alturas de l anho, sálen a mostrar cumo inda stan bibas, nun zaparecírun nien se deixórun lhebar pul Eimbierno cumo se podie pensar. Quien iba comigo, nun sendo deiqui, mas sabendo muito de yerbas i de malzinas, iba-me dezindo i lhembrando que muitas destas yerbas sírben para algua cousa.


La pruma braba

Todas las yerbas ténen malzina.
 
Adaige mirandés
 
 
Hoije, an mais un passeio pu las nuossas arribas, tornei a dar-me de cunta de las muitas yerbicas que, por estas alturas de l anho, sálen a mostrar cumo inda stan bibas, nun zaparecírun nien se deixórun lhebar pul Eimbierno cumo se podie pensar. Quien iba comigo, nun sendo deiqui, mas sabendo muito de yerbas i de malzinas, iba-me dezindo i lhembrando que muitas destas yerbas sírben para algua cousa.


La pruma braba

“La lhéngua de l’Ouropa ye la traduçon.”
 
Umberto Eco
 
Fui an 2000 que l lhenguista francés Claude Hagège publicou un lhibro antitulado “Alto a la muorte de las lhénguas” (Halte à la mort des langues). Diç el q’eijísten arrimado a 5 000 lhénguas bibas. Mas se nada fur feito, drento de cien anhos, la metade destas lhénguas staran muortas. Ou seia, ne l fin de l seclo XXI quedaran solo 2500 lhénguas i isto se nun tubirmos an cunta l passo mais dalgeiro de la zapariçon.


La pruma braba

“Trairei un cachico d’auga para bos lhabar ls pies.”
 
Génesis, 18, 4
 
Bibimos inda ls tempos apuis de la Páscoa. Nun falo eiqui d’assuntos regiliosos, mas solo d’ua matriç judaico-crestiana que ye un de ls alheçaces mais prefondos de la chamada cultura oucidental. I, drento deilha, stan rituales que todos conhecemos, ne ls quales partecipamos, uns cun ls uolhos de la fé, outros cun ls de la cultura, outros cun ls de l “hábito” que, ye tamien el, ua piedra daquilho a que chamamos cultura.


Assinaturas MDB